تبادل لینک هوشمند 
ی ماه های گذشته رسانه های غربی برای مهم جلوه دادن این جایزه، تلاش ویژه ای را به کار بسته و در این زمینه با معرفی چهره های متعدد سعی در جلب توجه افکار عمومی به این حوزه داشته اند.
صلح نوبل یکی از پنج جایزه نوبل است که توسط آلفرد نوبل صنعت‌گر و مخترع سوئدی پایه گذاری شده است و برای اولین بار در سال ۱۹۰۱ اعطا شد.
آلفرد نوبل در وصیت‌نامه خود گفته است که این جایزه باید به کسی داده شود که بهترین یا بیشترین کوشش را در راه برادری ملل، انحلال یا کاهش ارتش‌ها یا تشکیل و ترغیب کنفرانس‌های صلح کرده باشد.
هرچند با نگاهی به سیر جوایز اعطا شده به نظر می رسد این جایزه نیز همچون سایر نمادهای بین المللی به ابزاری در دست قدرت های جهانی برای توسعه هژمون و تفکرات آنها تبدیل شده است.
در هر صورت با نگاهی به موج سازی رسانه های به نظر می رسد چند کاندید جدی در انتظار دریافت این جایزه باشند.
بر اساس گزارش گاردین مطرح ترین شخصیت ها برای دریافت صلح نوبل به شرح زیر هستند:
پاپ فرانسیس
پاپ فرانسیس آرژانتینی پس از دست گرفتن قدرت در واتیکان نقشی کلیدی در ازسرگیری روابط آمریکا و کوبا ایفا کرد.
سفر موفقیت‌آمیز او به هر دو کشور طی ماه گذشته و اظهار نظر جالب درباره علل نابرابری اجتماعی و تغییرات آب و هوایی هم شانس پاپ را برای پیروزی افزایش داده است.
از ویژگی‌های رهبر کاتولیک‌های جهان می‌توان به محبوبیت عمومی، رفتار دوستانه و انعطاف‌پذیری در برخی مسائل اشاره کرد.
از آن طرف اما دیدار پاپ فرانسیس با کشیش تندروی ایالت کنتاکی و همچنین صحبت کردن با یکی از دانش‌آموزان اسبق‌اش چهره وی را لکه دار کرده است.
آنگلا مرکل
صدراعظم آلمان اخیرا و پس از باز کردن درهای کشورش به روی پناهجویان به یکی از گزینه‌های به دست اوردن جایزه صلح نوبل تبدیل شده است.
تصمیم مرکل برای ورود بیش از 800 هزار تن از این آوارگان سوری به کشورش. ژستی تاثیرگذار بود که واکنش سایر سران کشورهای اروپا را برجسته‌تر کرد.
همزمان با تاثیر احساسی تصمیم مرکل و نامیده شدن پیروز نوبل از سوی برخی، بعضی دیگر این تصمیم وی را عامل تنش و اختلاف بین کشورهای میزبان پناهجویان می‌دانند.
راه‌آهن اتریش به حالت تعلیق درآمده و کنترل مرزی جدیدی در برخی مناطق جهت مقابله با موج مهاجرت ایجاد شده است.
در این میان کشوری چون یونان که از بازی اقتصادی با دولت آلمان دل خوشی ندارد قطعا از این انتخاب خرسند نخواهد شد.
جان کری و محمدجواد ظریف
پیش از اینکه بحران مهاجرتی اروپا در تابستان به اوج خود برسد، انتخاب وزرای خارجه ایران و آمریکا متحمل‌ترین گزینه پیروزی جایزه صلح نوبل بودند.
این دو مقام دولتی با گذراندن بیش از دو سال دیپلماسی فشرده سرانجام توانستند در پرونده هسته‌ای ایران به توافقی دست یابند، مساله‌ای که پیش از آن غیرممکن به نظر می‌رسید.
از سوی دیگر اما این توافق هنوز به مرحله اجرایی نرسیده است و همچنان هدف انتقاد جمهوری‌خواهان و رژیم صهیونیستی است.
اما نکته قابل توجه در این میان تلاش گسترده رسانه های غربی برای کنار هم قراردادن ظریف و کری و به نوعی عادی جلوه دادن روابط این دو وزیر است؛ امری که به شدت قابل تامل به نظر می رسد.
موسی زرای
این کشیش اریتره‌ای برای آوارگان کشورش مرکز کمک‌رسانی ایجاد کرد.
او همچنین یکی از مدافعان حقوق پناهجویانی است که با فقر و فلاکت در اروپا زندگی می‌کنند.
اگر کمیته نوبل به دنبال یک قهرمان برای همه باشد زرای می‌توان آن گزینه باشد.
دنیس موکوگ
این دکتر زنان کنگویی سال‌هاست که به دلیل کمک‌هایش به قربانیان تجاوز در کشورش مورد توجه کمیته صلح نوبل است.
او در سال 2014 برنده جایزه ساخاروف پارلمان اروپا شد.
ویکتور اوچن
این فعال 33 ساله از درگیری‌ها و ناآرامی‌های شدید شمال اوگاندا جان سالم به در برده در حالی که کشته شدن برادر بزرگترش را به دست گروه شورشیان شاهده بوده است.
او شبکه جامع جوانان آفریقایی را برای کمک به کودکان قربانی برای بازگشتن به زندگی راه‌اندازی کرده است.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: سیاسی میزان ، ایران ، منطقه ، نوبل ، ظریف، دریای مواج
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
